z Peronówki - Czechoslovakian Wolfdog - Czechosłowacki wilczak - Československý vlčak - Tschechoslowakischer Wolfhund

Ten z Was, kto nie wie co to jest, jak mówi baśń, kraj mlekiem i miodem płynący, ten miał jechać z nami na dwudniowe międzynarodowe spotkanie do polskiej Późnej, do rodziny Peronów. Zjechaliśmy się tam z Polski, Czech, Rosji, Francji i Holandii, a było nas w sumie 30 osób z 18 czechosłowackimi wilczakami i jednym mieszańcem owczarka niemieckiego.
Nasza wspólna, trudna droga zaczęła się w Libercu, gdzie w piątek, koło godziny 18 spotkaliśmy się my - kierowcy różnej jakości. Do wytyczonego celu dotarliśmy,

Wczoraj wieczorem dotarliśmy na miejsce obozu. I od razu pojawił się problem, którego nie przewidzieliśmy: okazało się, że nie ma tu zasięgu żadnej sieci GSM i jesteśmy odłączeni od świata

Więc jeśli ktoś chce się do nas dodzwonić, to niech się lepiej nagra na sekretarkę lub wyśle SMSa - będziemy się starali codziennie wszystko sprawdzać (również email), udając się parę kilometrów w stronę najbliższej wioski, gdzie jest już zasięg.

Przy okazji zdjęć do filmu, w którym zagrało najmłodsze pokolenie (czyli Camio i Cheitan z Peronówki) postanowiliśmy połączyć przyjemne z pożytecznym i wpaść z odwiedzinami do Krakowa do Tiny i jej właścicieli...Na wstępie chcielibyśmy OFICJALNIE podziękować Ronie za gościnę (i królewskie powitanie). Było nam bardzo, bardzo miło Was poznać!!!

A dla tych, którzy jeszcze nie mieli przyjemności poznać Rony, Halszki i Tiny:

Po odwiedzinach trochę czasu zajęło nam dojście do siebie, bo psy musiały odespać imprezkę . Weekend był super miły (DZIĘKI ELA!!!).

Wróciliśmy trochę odmrożeni (bo pogoda tak dopisała, że mimo zimna nie chciało się siedzieć w domu), z nowymi tipami odnośnie obedience, no i z zadowoloną bandą, bo wyszalała się na śniegu...

W ostatnich dniach Bure przejechały koło 3000km. To jeszcze nic w porównaniu do naszej wyprawy do Porto, ale za to granic pokonaliśmy więcej, bo w sumie 5 (czeską, austryjacką, słoweńska, włoską i chorwacką), a na trasie do Portugalli mieliśmy tylko jedna - Polsko-Unijną). Ogólnie doświadczenia jak najlepsze - nikt się nie czepiał.

Oczywiście na obóz pojechało także z nami najmłodsze pokolenie. Wszystkie maluchy dostały europejskie paszporty i ruszyliśmy w drogę.

Za nami pracowite tygodnie spędzone w prawdziwie międzynarodowej atmosferze - nie brakło CzW z Czech, Niemiec, Holandii, Włoch, Austrii i oczywiście Polski.... Oj, w tym roku był wyjątkowy tłok....

Aby nie było, że tylko

balowaliśmy

piliśmy

OK, najpierw praca, a potem wypoczynek.... Więc z obozu w Czechach, po kórym psom przybyło jeszcze kilka egzaminów użytkowiści, udaliśmy się w góry do Słowacji na tamtejszy obóz wilczakowy ogranizowany przez Słowacki Klub Hodowców Czechosłowackich Wilczaków (KCHCSV SR). ..

Na miejscu czekała już na nas Jola z Ają (Iową Eden severu), wielu znajomych z tegorocznego obozu w Lazne Belohrad, którzy jak my przenosili się z obozu na obóz, a ze Słowacji starzy znajomi oraz wiele nowych twarzy. Małe dostały wybieg z widokiem na góry:

Wilczaki sa w tej sprawie ekspertami, bo mowę psią (i wilczą) znają doskonale - bazując na ich obserwacjach można pisać podręczniki dla właścicieli psiarzy w stylu "Jak zrozumieć swojego psa". Ale jest to w pewnym sensie też dużym minusem, bo z jednej strony wilczaki mają wyrazistą mowe, a z drugiej oczekują tego samego po innych psach.

Tylko, że... wiele ras zostało przez człowieka zmienionych tak, że ich

Ostatnio też tego zasmakowaliśmy. Do stada dołączył nowy pies - brat naszego Balroga - Botis (wiek: niecałe 2 lata). Pies wychowywany totalnie bezstresowo, więc to teraz typ niesamowicie stresujący dla całego otoczenia....

Botis & Balrog