Udział w zeszłorocznych majowych zawodach ze startem i metą w Przesiece "zaskutkował" miłością, jaką cała nasza rodzina (mam nadzieję - nie wyłączając psa) zapałała do karkonoskich szlaków. W te wakacje udało nam się powrócić tam po raz kolejny, żeby móc w spokoju posmakować widoków, co nie do końca jest możliwe w trakcie zawodów "lecąc" do mety. Zdjęcia ich oczywiście do końca nie oddają, ale myślę, że zawsze coś.

Najpierw trochę wspinaczki.

No i po Pawełkach.

Tegoroczne Pawełki ze względu na pogodę dużo bardziej sympatyczne niż rok temu, co mieliśmy możliwość ocenić i docenić idąc sobie tym razem tempem praktycznie spacerowym z powodu niedawnej kontuzji jackowego kolanka.
Ogólne wrażenie jest takie, że Puchar Polski z roku na rok zyskuje coraz więcej zwolenników, coraz więcej uczestników się zgłasza (tym razem np. rodzin na listach startowych było aż 24(!!!), a jeszcze się dopisywano na miejscu. Zatem skończyło się rumakowanie, bo poziom też wzrasta.

0:13 Łowca z Peronówki
3:44 Jadiel z Peronówki